การจะเห็นภาพจำนวนเยาวชนที่ไม่มีที่อยู่อาศัยได้อย่างแม่นยำนั้นเป็นความท้าทายอย่างต่อเนื่อง นี่คือเหตุผล...
หากคุณเดินผ่านศูนย์ Drop-In ในเย็นวันหนึ่งและมองผ่านหน้าต่าง คุณอาจเห็นคนหนุ่มสาว 10-25 คนผ่อนคลายจากวันของพวกเขา
พวกเขาอาจจะชงชาให้ตัวเอง เล่น Uno และล้อเล่นกัน พูดคุยกับพนักงาน หรือช่วยเตรียมอาหารเย็น เหมือนกับคนหนุ่มสาวเมื่อสิ้นสุดวัน
“สิ่งที่ดีที่สุดเกี่ยวกับ Spectrum คือการสามารถเข้ามาในพื้นที่ปลอดภัยได้” Jaime เยาวชนที่มาที่ Drop-In Center เพื่อทานอาหารเย็นและอาบน้ำเป็นประจำกล่าว “มันเหมือนกับบ้าน”
เยาวชนหลายคนเช่นไจเป็น "คนจรจัด" บางส่วน ในเวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ พวกเขาอาจเปลี่ยนจากการนอนบนโซฟาของเพื่อน เป็นการนอนในรถ นอนในเครื่องซักผ้า แล้วกลับไปนอนโซฟาของเพื่อนอีกคนหนึ่ง
ด้วยเหตุผลนี้ การได้ภาพที่ถูกต้องของจำนวนเยาวชนที่ไม่มีที่อยู่อาศัยในรัฐเวอร์มอนต์จึงเป็นอุปสรรคสำหรับองค์กรเช่นเรา อย่างไรก็ตาม มีสองสามวิธีในการพยายามทำความเข้าใจว่าคนหนุ่มสาวจำนวนมากกำลังดิ้นรนหาที่สำหรับวางหัว
การนับจุดในเวลา
ในคืนเดียวในรัฐเวอร์มอนต์ในปี 2018 เยาวชนที่เดินทางโดยลำพังมากกว่า 100 คนถูก นับว่าเป็นคนไร้บ้าน โดยสภาระหว่างหน่วยงานด้านคนเร่ร่อนแห่งสหรัฐอเมริกา (USICH) เยาวชนเหล่านี้มีอายุระหว่าง 18 ถึง 24 ปี
USICH รับตัวเลขโดยดูจากข้อมูลที่รวบรวมโดยผู้ให้บริการในพื้นที่ เช่น ที่พักพิงในพื้นที่ ศูนย์พักพิง โปรแกรมโรงแรม Economic Services เป็นต้น
แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้น วิล ทาวน์ ผู้จัดการฝ่ายที่อยู่อาศัยที่ได้รับการสนับสนุนของ Spectrum กล่าวเมื่อเร็วๆ นี้ว่า “ตัวเลขเหล่านี้คลุมเครือ และ 'จำนวนคืนเดียว' มีแนวโน้มว่าจะนับน้อยเกินไป ส่วนใหญ่มักขึ้นอยู่กับจำนวนพนักงานหรืออาสาสมัครที่ว่างในคืนเดียวเพื่อนับจำนวนคนไร้บ้านและความสามารถในการหาคนที่อาจอาศัยอยู่บนถนนหรือในพื้นที่ป่า และไม่รวมถึงคนที่เล่นกระดานโต้คลื่นและอยู่กับเพื่อน ๆ เช่น Jaime”
ข้อมูลโรงเรียนของรัฐ
อีกวิธีหนึ่งในการทำความเข้าใจคนเร่ร่อนของเยาวชนในรัฐเวอร์มอนต์คือผ่าน ข้อมูลโรงเรียนของรัฐที่ รายงานไปยังกระทรวงศึกษาธิการของสหรัฐอเมริกา แสดงให้เห็นว่านักเรียนโรงเรียนของรัฐเวอร์มอนต์มากกว่า 1,000 คนประสบปัญหาการเร่ร่อนตลอดหนึ่งปี
จากทั้งหมดนั้น:
- นักเรียนกว่า 50 คนถูกปล่อยตัว
- 150 อยู่ในที่พักพิง
- 225 อยู่ในโมเทล
- 670 เพิ่มขึ้นสองเท่า (มากกว่า 1 คนต่อห้อง)
อย่างไรก็ตาม เนื่องจาก Spectrum ให้บริการทั้งวัยรุ่นและคนหนุ่มสาว (อายุ 16 ถึง 23 ปี) ในโครงการที่อยู่อาศัย การนับนี้ไม่ได้ให้ภาพที่ถูกต้องแก่เราเช่นกัน
บทบาทของสเปกตรัม
เนื่องจากพนักงาน ผู้บริจาค และอาสาสมัครของเรา Spectrum จึงเป็น "บ้าน" ของคนหนุ่มสาวที่ต้องการที่อยู่อาศัยตั้งแต่ปี 1970 เมื่อก่อตั้ง
ท่าจอดเรือแปดเตียงเป็นหนึ่งในสามตัวเลือกที่พักของเราสำหรับเยาวชนไร้บ้านอายุ 16-23 ปี แต่ละห้องมีเตียง 2 เตียง และผู้อยู่อาศัยจะมีห้องนั่งเล่น ห้องครัว และพื้นที่รับประทานอาหารร่วมกัน
ในปีพ.ศ. 2561 Spectrum มีเยาวชน 71 คนรวมถึง 20 คนที่ The Landing, 58 คนใน Warming Shelter และ 14 คนที่ Pearl Street Residence ซึ่งเพิ่มขึ้นเป็น 92 คนเนื่องจากเยาวชนบางคนอาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยมากกว่าหนึ่งประเภท นอกจากนี้เรายังสนับสนุนเยาวชนกว่า 260 คนที่ศูนย์ Drop-in Center ของเรา โดยจัดหาอาหารร้อนสองมื้อต่อวัน อาบน้ำอุ่น เสื้อผ้าที่สะอาด และหูที่เป็นมิตร
“เรากำลังทำงานร่วมกับชุมชนเวอร์มอนต์เพื่อปรับปรุงวิธีที่เรารวบรวมข้อมูล สิ่งนี้จะสะท้อนถึงจำนวนคนหนุ่มสาวที่เดินทางโดยลำพังที่ประสบปัญหาการไร้บ้านได้อย่างแม่นยำยิ่งขึ้น ช่วยให้เราเข้าใจแนวโน้มการไร้บ้านของเยาวชนในรัฐเวอร์มอนต์ และที่สำคัญที่สุดคือด้านที่ต้องปรับปรุง” –วิลล์ ทาวน์
ความคิดเห็น